Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Κώστας Μπόρσης |Ανοχή και ψιλά γράμματα

αυθραιρετα_Fotor
           (Πηγή φωτογραφίας)
Όλοι μας περπατάμε, οδηγούμε, βολτάρουμε, βλέπουμε και παρατηρούμε την πόλη που ζούμε. Καμιά φορά αναρωτιέται κανείς, τι πραγματικά θέλουμε ως κάτοικοι μιας πόλης. Ποιες είναι οι προτεραιότητες μας.
Ειδικά σε μια εποχή με τόσο μεγάλα κενά χρηματοδότησης. Βασικός παράγοντας για μια τέτοια συζήτηση, πρέπει να είναι η κοινή λογική, ασχέτως αν δεν το συνηθίζουμε ως λαός. Όπως παράλληλα το γεγονός, ότι μια εικόνα ή μερικές εικόνες, είναι χιλιάδες λέξεις.
Οι παρακάτω εικόνες, δεν ξέρω πόσες λέξεις λένε στον καθένα μας, σίγουρα όμως θέτουν από μόνες τους βασικά ερωτήματα, που αφορούν στην κοινή λογική, την καθημερινότητα και τις προτεραιότητες μας ως πόλη. Μπορεί παράλληλα να αποτελούν ένα μικρό δείγμα πως μπορεί να συγκρουστεί η κοινή λογική με τα ψιλά μας γράμματα (;).
Μερικά παραδείγματα-ερωτήματα λοιπόν:
Παρτέρια στο πεζοδρόμιο (550 μέτρα περίπου) 
beachline collage
Ποια άμεση ανάγκη καλύπτουν αυτή την στιγμή ως έργο; Δεν υπήρχαν άλλες ανάγκες πιο σημαντικές, πιο άμεσες; Δεν υπάρχουν σχολεία με κτιριακά και άλλα προβλήματα; Επίσης, πόσο αναγκαία και επείγουσα είναι η ασφαλτόστρωση ενός πάρκινγκ 2500 τ.μ. περίπου, δίπλα στην Ιχθυαγορά; Ψιλά γράμματα ή κοινή λογική;
Παιδικός σταθμός κλειστός λόγω…νερού!
elementary school collage
Ολοκαίνουργιος, όμορφος, παιδικός σταθμός στα Παλούκια, παραμένει κλειστός, γιατί δεν καταφέραμε ως πόλη να κάνουμε μια σύνδεση με την ΕΥΔΑΠ. Πόσο κοστίζει μια σύνδεση; Δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική; Παραμένει, λοιπόν αναξιοποίητο ένα έργο που χρηματοδοτήθηκε παλαιότερα μέσω ΕΣΠΑ, αξίας περίπου 1.200.000 € και που θα μπορούσε να φιλοξενεί δεκάδες παιδιά, γιατί απλά δεν μπορούμε να συνδέσουμε μια σωλήνα νερού. Ψιλά γράμματα ή κοινή λογική;
Λεωφόρος Φανερωμένης, ο κεντρικότερος δρόμος του νησιού…
faneromenis collage
Όλοι τον διασχίζουμε αρκετές φορές την ημέρα, όλοι έχουμε διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν πλέον ούτε 5 μέτρα ομαλού οδοστρώματος, αφού φιλοξενεί ένα από τα πιο σημαντικά και αναγκαία έργα υποδομής, την αποχέτευση ομβρίων υδάτων. Από την άλλη, όπως φαινεται φτιάχνουμε το από κάτω, σαν να μην μας νοιάζει το από πάνω. Φρεάτια εξέχουν, μπαλώματα καινούργιας ασφάλτου (σημειωμένα με κόκκινο περίγραμμα) σε όλο το μήκος, σαν να στρώθηκαν με το χέρι κι ο κόσμος να ταλαιπωρείται σε μια καθημερινή διαδρομή υπομονής και φθοράς της σπονδυλικής στήλης αλλά και οχημάτων, ειδικά των επαγγελματικών. Ας σημειώσουμε εδώ ότι η Λεωφόρος Φανερωμένης, ο κεντρικότερος δρόμος της Σαλαμίνας, συνδέει τα δύο λιμάνια του νησιού, φιλοξενεί σχεδόν το 60% της εμπορικής δραστηριότητας, βασικός τρόπος πρόσβασης στο Κέντρο Υγείας. Ψιλά γράμματα ή κοινή λογική;
Από τη μία, εργασίες παρτεριών παραλιακής και ασφαλτόστρωση πάρκινγκ ιχθυαγοράς και από την άλλη, εργασίες δημοτικού παιδικού σταθμού και βελτίωση ασφάλτου Λεωφόρου Φανερωμένης. Μια μάλλον άνιση αντιπαράθεση μεταξύ προτεραιοτήτων, αρμοδιοτήτων, κοινής λογικής, σε ένα περιβάλλον υστέρησης εσόδων, χρηματοδότησης, υπεραυξημένων δημοτικών τελών, ελλείψεων, και επιτήρησης του Δήμου. Όπως και το κράτος, έτσι και οι δήμοι οφείλουν να έχουν μια συνέχεια και μια συνέπεια πάνω σε σχεδιασμούς και έργα που βάση κοινής λογικής ωφελούν όλους μας. Τι το ανταποδοτικό υπάρχει αυτή την στιγμή, στα αυξημένα δημοτικά τέλη που καλούμαστε και συμφωνούμε να πληρώνουμε για την βελτίωση της πόλης μας; Ο Δήμος Σαλαμίνας, δεν έχει κατασκευαστική ή επιβλέπουσα ή ελεγκτική αρμοδιότητα στα έργα που γίνονται εντός των ορίων του; Ψιλά γράμματα ή κοινή λογική;
Το πιθανότερο είναι να υπάρχουν πολλές ακόμα τέτοιες παρόμοιες περιπτώσεις. Ας τα καταγράψουμε, φωτογραφίσουμε, σχολιάσουμε,προτείνουμε, απαιτήσουμε, είναι για την πόλη που ζούμε. Ας ανεβάσουμε τον πήχη μέσα και από την δική μας συμμετοχή, παρέμβαση και προσπάθεια. Δεν γίνεται αλλιώς! Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη όλων μας είναι μεγάλη, για ό,τι ζούμε καθημερινά. Είτε στο βαθμό που καθημερινά μπορούμε να παρέμβουμε, να συμβάλλουμε, να συμμετέχουμε και να βοηθήσουμε, είτε στην ανοχή που τροφοδοτούμε τις επιλογές μας.
Ανοχή; Ξεχωριστά προσωπικά συμφέροντα; Και τα δύο μαζί; Ψιλά γράμματα ή κοινή λογική;
Τι διαλέγει κανείς όταν θέλει να βελτιώσει την πόλη που ζει;
Μια ερώτηση που νομίζω απαντά η ίδια στον εαυτό της.
* Ο Κώστας Μπόρσης είναι herbalist/σύμβουλος συμπληρωμάτων διατροφής.
freethinkingisland

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου