Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

ΕΛΛΑΔΑ: ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΟΞΙΚΩΝ

Της Λίλα Μήτσουρα


Βασισμενο σε μια κουβέντα με τον Αρη


Και ο σκουπιδοτενεκές έχει την χρησιμότητα του. Για αυτό δημιουργήθηκε εξ αρχής. Για να δέχεται τα σκουπίδια μας κάνοντας καλό σε όλους μας. Πάμε στον δικό μας κάλαθο αχρήστων και πετάμε τα απόβλητα μας, σωστά? Δεν πάμε έξω από την πόρτα του γείτονα, ή στην αυλή του να πετάξουμε τα σκουπίδια μας. Σεβόμαστε τα δικαιώματα του άλλου, συνήθως δηλαδή. Αλλά και αν το κάναμε, εμείς οι Έλληνες με το δικό μας τεμπεραμέντο θα δημιουργούσαμε ήρεμα και απλά έναν πόλεμο με μαλλιοτραβήγματα, μπουνιές, κλωτσιές και ότι άλλο μπορούσαμε θα κάναμε για να προστατέψουμε τα δικαιώματα μας.

Πριν συνεχίσω πρέπει να εξηγήσω γιατί μιλώ. Η είδηση έχει ως εξής: "Έλληνες και ξένοι επιστήμονες δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τις επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή, από τα κατάλοιπα της διαδικασίας, τα οποία αναμένεται να καταλήξουν στη θάλασσα. Στα διεθνή ύδατα ανοικτά της Κρήτης αναμένεται να εξελιχθεί πάνω σε ειδικά δεξαμενόπλοια η καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας." Μη ψάχνεις να βρεις την εγκυρότητα της είδησης. Έτσι είναι.

Τότε γιατί γαμώτο καθόμαστε ήσυχοι και αδρανείς στον μπιπ καναπέ μας, δίχως να διαμαρτυρόμαστε για τα χημικά που θέλουν να θάψουν στην Κρήτη? τι έγινε η περίφημη ιδιοσυγκρασία του Έλληνα? Νομίζουμε ότι απέχει πολύ η Κρήτη από εμάς? Δεν είναι στην πόρτα μας δηλαδή? Έχουμε καταλάβει άραγε το μέγεθος αυτής της είδησης?

Η Ελλάδα, η χώρα του φωτός και του πολιτισμού, η χώρα που έδωσε απλόχερα το πνεύμα της σε όλο τον κόσμο, επιλέχθηκε να γίνει χωματερή τοξικών απόβλητων. Και έτσι από φάρος πολιτισμού γίνεται ένας απλός τενεκές για τοξικά! Τοξικά που σκοτώνουν!!!! Και μείς δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τον ρόλο που μας έδωσαν. Και ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να αποφασίζουν αυτοί για μας? Γιατί εμείς το επιτρέπουμε? Όχι δεν έχουμε το ανάστημα τους, μα ούτε ο Δαβίδ το είχε.

Κανείς δεν μπορεί να με πείσει πλέον ότι δεν θέλουν να μας εξαφανίσουν.

Σου φαίνομαι γραφική? Λίγο με νοιάζει! Και συ που δεν μιλάς μου φαίνεσαι ένα ανθρωπάκι φοβισμένο και ανόητο. Ένας ηττοπαθής από τα γεννοφάσκια του. Και όχι εσύ δεν έχεις κανέναν δικαίωμα να με ειρωνεύεσαι επειδή έχω φωνή και μπορώ να ουρλιάζω. Εγώ και όλοι όσοι συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε έχουμε κάθε δικαίωμα να σε στήνουμε στον τοίχο, γιατί η σιωπή σου και η ανέχεια σου μας σκοτώνει όλους.

Ηττοπάθεια, παραίτηση, ανοχή και κλειστά στόματα. Σαν να παραδεχόμαστε ότι είμαστε ανίκανοι και πρέπει να αφήσουμε άλλους να αποφασίζουν για εμάς. Σκύβουμε το κεφάλι υποταγμένοι στη μοίρα μας. Όχι κακώς χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό. Δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο θα βάλω στο λόγο μου, γιατί δεν είμαστε όλοι έτσι. Ναι εξαιρώ όλους εμάς που συνεχίζουμε να παλεύουμε!

Δεν είμαι θυμωμένη με αυτούς τους δήθεν ισχυρούς.

Είμαι έξαλλη με εσάς τους ήσυχους και πράους που όλα τα ανέχεστε, απόλυτα συμβιβασμένοι και δίχως φωνή. Θα σου πω κάτι εσένα που κιοτεύεις, ότι η συσσωρεμένη δειλία είναι για τους ανάλγητους ότι για τον καρχαρία το αίμα. Πλέον δεν μιλάμε για ισόβια καταδίκη, για αιώνια σκλαβιά, μιλάμε για θάνατο ενός λαού!! Δεν θα κάτσω ήσυχη λοιπόν να με σύρουν στα σκοτάδια τους, θα διαμαρτυρηθώ όσο με παίρνει και αντέχω. Δεν θα κλείσω τα μάτια, ούτε θα επιτρέψω σε κανέναν να μου τα κλείσει με μαντήλι για να μη δω την κάνη του όπλου να με στοχεύει.

Έχω μάθει να ουρλιάζω και όχι να κλαίω, έχω μάθει να φωνάζω όσο πιο δυνατά μπορώ και ευτυχώς όχι μόνο εγώ! Υψώνω το ανάστημα μου, όσο είναι αυτό, και αγωνίζομαι για μένα για τα παιδιά μου για τα δικά σου παιδιά που έχουν γεννήτορα έναν δειλό. Παλεύω για την ζωή μου και δεν με ενδιαφέρει να χρησιμοποιήσω ευγένεια για να μη σε πληγώσω. Γιατί εσύ με παρασέρνεις στο χαμό. Και μείς οι φωνακλάδες παλεύουμε να σε φέρουμε πίσω στη ζωή.

Δεν με προδίδει μόνο η χώρα μου, με προδίδεις και συ.

Θα φωνάξω και βοήθεια με όση δύναμη έχω, γιατί δεν κρύβω ότι φοβάμαι. ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΑΜΩΤΟ!!!! Αλλά θα φωνάξω και ΑΕΡΑ!!! και θα ορμήξω μπροστά ακόμα και αν είναι η τελευταία λέξη που θα πω. Ναι η χώρα μου με προδίδει καθημερινά αλλά εγώ την αγαπώ και δεν προδίδω όσους αγαπώ!

ΥΓ Για μένα είναι ντροπή η πατρίδα μου, ενώ εσύ είσαι ντροπή για την πατρίδα σου.

Ανάχαρσης Σκύθης (ηγεμόνας φιλόσοφος 6ος π.Χ. αιώνας)

ΠΗΓΗ: 'Ανεμος Αντίστασης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου