Συνέντευξη με τον κ. ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ σε τρία γενικού ενδιαφέροντος θέματα

                                                     Από το τελευταίο τεύχος της εφημερίδας 

                                                                    'Η ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ'

Κ. Παναγόπουλε πολλές επιχειρήσεις στη Σαλαμίνα αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με υπέρογκα πρόστιμα που τους έχουν επιβληθεί για παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας:

Πράγματι, σε πολλές επιχειρήσεις πανελλαδικά αλλά και στο νησί μας τα τελευταία χρόνια επιβλήθηκαν πρόστιμα από το σώμα επιθεωρητών εργασίας για παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας και συγκεκριμένα για τη μη αναγραφή εργαζομένου στον πίνακα προσωπικού που τηρείται από τους εργοδότες. Λόγω δε των βαρύτατων αυτών προστίμων που ανέρχονται περίπου στις 10.500 ευρω δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι επιχειρήσεις φτάνουν στα όρια της οικονομικής καταστροφής. 

Μια από τις ελπίδες των επιχειρήσεων στις οποίες έχουν επιβληθεί τέτοια πρόστιμα ήταν να κριθεί η υπουργική απόφαση βάσει της οποίας επιβάλλονται τα πρόστιμα αυτά ως αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το ΣτΕ (Δ’ Τμήμα), ωστόσο, με τη με αριθμό 2151/2017 απόφαση του έκρινε ότι δεν παραβιάζονται οι συνταγματικές αρχές με τον τρόπο επιβολής των προστίμων αλλά ούτε και με το ύψος αυτών. Κατόπιν των ανωτέρω είναι σαφές ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα τυπικές στην εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, καθώς πλέον το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η νομοθεσία και οι υπουργικές Αποφάσεις βάσει των οποίων επιβάλλονται τα ως άνω βαρύτατα πρόστιμα είναι εντός του πλαισίου των Συνταγματικών αρχών και συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα ακύρωσης των αποφάσεων επιβολής προστίμων για την αιτία αυτή. 

Και μια γενικότερη ερώτηση, αφού ζείτε και εργάζεστε στη Σαλαμίνα για το πώς βλέπετε τη κατάσταση του τόπου μας:

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Σαλαμίνα. Έζησα μακριά από τη Σαλαμίνα μόνο από το 1996 έως το 2001, για σπουδές, πρώτα στη Νομική Κομοτηνής (1996-2000) και κατόπιν για ένα χρόνο (2000-2001) στη Μ. Βρετανία, όπου έκανα μεταπτυχιακές σπουδές (Master of Laws) στο Εμπορικό Δίκαιο στο Cardiff University. Έκτοτε ζω στη Σαλαμίνα με την οικογένεια μου και από το 2003  εργάζομαι εδώ ως δικηγόρος στο δικηγορικό μου γραφείο μαζί με τη σύζυγο μου Αθηνά Βάτου, επίσης δικηγόρο.

 Ξέρω, λοιπόν, όπως και όλοι μας αν πρέπει να νιώθουμε ικανοποιημένοι από τη καθημερινότητα μας στη Σαλαμίνα και αισιόδοξοι με τα τωρινά δεδομένα για το αύριο του νησιού μας. Δεν έχει νόημα, όμως, να αναλωνόμαστε σε συζητήσεις και κατηγορίες για το ποιος φταίει για το ότι ‘καταφέραμε’ να γίνουμε ο πρώτος Δήμος της χώρας που πτώχευσε και εκτός των άλλων είμαστε αναγκασμένοι να πληρώνουμε τόσο αυξημένα δημοτικά τέλη, για τη κατάσταση των δρόμων, της καθαριότητας, του δημοτικού φωτισμού, τα προβλήματα των σχολείων, την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και τόσα άλλα.

Ποιο πρέπει κατ’ εσάς, λοιπόν, να είναι το αντικείμενο της συζήτησης για τη κατάσταση της Σαλαμίνας;

Η συζήτηση θα πρέπει να αφορά το ‘από δω και πέρα’. Να αφορά το ποιοι είναι οι πιο σύγχρονοι και λειτουργικοί τρόποι να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της καθημερινότητας, ώστε να γίνει η Σαλαμίνα φιλική πρώτα απ’ όλα για μας τους ίδιους που ζούμε εδώ. Πέραν αυτού όμως πρέπει η συζήτηση να αφορά επιτέλους την οικοδόμηση της ταυτότητας του τόπου μας. Μιας ταυτότητας που σήμερα δεν υπάρχει. Να δούμε και να στηριχτούμε στα μοναδικά χαρακτηριστικά του νησιού μας και στα ανταγωνιστικά του πλεονεκτήματα, όπως είναι η ιστορία του, οι φυσικές ομορφιές του, η εγγύτητα του με την Αθήνα και τον Πειραιά κ.α. Να οικοδομήσουμε και κατόπιν να προβάλουμε αυτή τη ταυτότητα, ώστε να μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε. Γιατί όταν ένας τόπος αξιοποιεί τη ταυτότητα του τουριστικά, εμπορικά και οικονομικά, αναπτύσσεται ο ίδιος αλλά μαζί με αυτόν αναπτύσσεται η οικονομία του. Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν είναι απλό και εύκολο, ειδικά στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον. Όμως δεν μας λείπει τίποτα και δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από αυτούς που τα καταφέρνουν. Το νησί μας έχει τόσα πλεονεκτήματα που μπορούμε και πρέπει να αξιοποιήσουμε, όπως δεν λείπει τίποτα και από το ανθρώπινο κεφάλαιο του τόπου μας, τους κατοίκους. Είναι καιρός να πιστέψουμε στη Σαλαμίνα και να πιστέψουμε και σε μας.