Σαλαμίνα: ένα νησί γεμάτο ιστορία!

Μυθολογία - Ιστορία αρχαίων χρόνων  Στο νησί βασίλεψε ο Ασωπός ποταμός, αφού σκότωσε τον πρώτο βασιλιά του νησιού, τον Όφι.   Από τον γάμο του με τη Μετώπη, απέκτησε δύο κόρες, τις νεράϊδες  Σαλαμίνα και  Αίγινα. Την κόρη του, Σαλαμίνα την αγάπησε παράφορα  ο θεός της θάλασσας, Ποσειδώνας.  Καρπός αυτού του έρωτα ήταν ο Κυχρέας (μισός άνθρωπος, μισός φίδι) ο οποίος βασίλεψε στο νησί.  Ο Κυχρέας απέκτησε μια κόρη, τη Γλαύκη, η οποία παντρεύτηκε τον Τελαμώνα, γιό του Βασιλιά της Αίγινας Αιακού.  Ο Τελαμώνας που διαδέχτηκε τον Κυχρέα στο θρόνο, απέκτησε αργότερα δυο γιούς: τον Αίαντα (από τον γάμο του με την Ερίβοια, κόρη του βασιλιά των Μεγάρων Αλκάθου) και τον Τεύκρο (από τον γάμο του με την Ησιόνη).  Τα δυό αδέλφια έλαβαν μέρος στον Τρωϊκό Πόλεμο με 12 πλοία.  Βασιλιάς του νησιού τότε ήταν ο Αίαντας, ο οποίος περιγράφεται ως ένας από τους γενναιότερους Έλληνες.  Το τέλος του όμως ήταν τραγικό. Αυτοκτόνησε,  όταν νικήθηκε από τον Οδυσσέα  στους αγώνες που έγιναν  με έπαθλο τα όπλα του νεκρού Αχιλλέα.  Μετά το τέλος του πολέμου  επέστρεψαν στο νησί ο Τεύκρος με τον Ευρυσάκη, γιος του Αίαντα και της Τέκμησας.  Ο Τεύκρος αντιμετώπισε την οργή του πατέρα του Τελαμώνα, επειδή δεν εκδικήθηκε το θάνατο του αδελφού του.  Έτσι εγκατέλειψε το νησί και πήγε στην Κύπρο, όπου ίδρυσε πόλη με το όνομα Σαλαμίνα, ενώ ο Ευρυσάκης  βασίλεψε στο νησί  και απέκτησε έναν γιό, τον Φιλαίο, που έγινε Αθηναίος πολίτης και δώρισε τη Σαλαμίνα στους Αθηναίους.  Για αιώνες μετά, η Σαλαμίνα υπήρξε το … «μήλον της έριδος» μεταξύ Αθηνών και Μεγάρων. Κάποια εποχή η Σαλαμίνα βρέθηκε στη κατοχή των Μεγαρέων.  Μετά δε την παρέμβαση του Σόλωνα η Σαλαμίνα τέθηκε υπό τον έλεγχο των Αθηναίων.   Κατά τους περσικούς πολέμους η Σαλαμίνα πρόσφερε ανεκτίμητη βοήθεια  στους Αθηναίους και στους συμμάχους των κατά των Περσών και ιδιαίτερα έμεινε γνωστή στην ιστορία για την μεγάλη ναυμαχία που διεξήχθη στο στενό της το 480 π.χ.  Στη Σαλαμίνα, κατά την περίοδο της ναυμαχίας συναντώνται  οι τρεις μεγαλύτεροι ποιητές των αιώνων.  Ο Αισχύλος πολέμησε στη ναυμαχία και έγραψε γι’ αυτήν. Ο Σοφοκλής έφηβος έλαβε μέρος στα Επινίκια, ενώ ο τραγικότερος των τριών, ο Ευριπίδης γεννήθηκε στη Σαλαμίνα όταν διαδραματιζόταν  το μεγάλο ιστορικό γεγονός. Στη μετέπειτα ιστορία της, η Σαλαμίνα συνέχισε να έχει το καθεστώς που είχε, δηλ. την κηδεμονία των Αθηναίων.  Kατά καιρούς δέχτηκε διάφορες επιδρομές, όπως αυτή των  Πελοποννησίων το 429 π.χ.   Ενδιάμεσα υπήρξαν περίοδοι ακμής και παρακμής.  Από το 350 ως το 318 π.χ. δόθηκε στη Σαλαμίνα η δυνατότητα να κόψει δικό της νόμισμα.  Από τη μία όψη είχε το κεφάλι της νεράϊδας Σαλαμίνας και από την άλλη την ασπίδα του Αίαντα.    Το 318  π.χ.  στον  πόλεμο  μεταξύ  Αθηναίων  και  Μακεδόνων, ο Κάσσανδρος κατέλαβε την Σαλαμίνα, στην οποία εγκατέστησε Μακεδονική φρουρά. Το 294 π.χ., ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, επιχειρώντας να καταλάβει την Αθήνα, χρησιμοποίησε τη Σαλαμίνα και την Αίγινα ως ορμητήριο και επέτυχε.  Από την κυριαρχία  των Μακεδόνων  απήλλαξε  το νησί πολύ αργότερα το 229 π.χ.,  ο στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, Άρατος, οπότε επανήλθε και πάλι στους Αθηναίους.  Τότε οι Αθηναίοι, επειδή θεώρησαν τους Σαλαμίνιους ενόχους προδοσίας στον πόλεμο κατά του Κασσάνδρου και ότι  εσκεμμένα είχαν παραδώσει οι Σαλαμίνιοι το νησί τους σ’ αυτόν, αποβιβάστηκαν στο νησί, το λεηλάτησαν και έδιωξαν τους κατοίκους.  Τον εκλεγμένο αρχηγό του νησιού, τον Ασκητάδη, τον καταδίκασαν σε θάνατο για προδοσία  και τον σκότωσαν.  Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν οι ίδιοι ως κληρούχοι και έκτοτε η Σαλαμίνα εδιοικείτο από έναν Αθηναίο «Άρχοντα», εκλεγμένο με κλήρο κάθε χρόνο, και έναν Αθηναίο Στρατηγό. salamina on line