Το νεοναζιστικό κείμενο του Χωμενίδη στο protagon...

Για να μην ξεχνάμε το μνημονιακό κρατικοδίαιτο γερμανοτσογλάνι... με το νεοναζιστικό λόγο (και το γερμανοτσογλάνι τιμή του κάνει του χυδαίου κυρίου τίποτα): Η στάση της Μυρσίνης Λοΐζου γεμίζει περηφάνια, εμπνέει, δίνει ελπίδα σ' όλους τους δημοκράτες, όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για το ΠΑΣΟΚ του Λαού & του σοσιαλισμού!

Το νεοναζιστικό κείμενο του Χωμενίδη στο protagon έλκει την ιδεολογία του απο αυτά που υπενθύμιζε ο Νικος Σκοπλάκης στο εξαίρετο κείμενό του για τον ''νεοφιλελεύθερο άνθρωπο'' που μας υπενθύμιζε πώς κάποιος φασιστάκος ονόματι Ηλίας Κανέλλης αγανακτούσε και αποκαλούσε «βλακώδη φανατισμό» την «αίσθηση ότι όλοι είναι δυνάμει παράγοντες της δημόσιας ζωής».
Αυτό ενοχλεί όλα αυτά τα πολιτικά τίποτα. Οτι δηλαδή η ριζοσπαστικοποίηση των πολλών θα τα σαρώσει και θα τα εξαφανίσει απο την κοινωνικοπολιτική ζωή του τόπου.
Ολοι αυτοί οι νεοφιλελεύθεροι φασίστες αυτό τρέμουν. Και βέβαια υπάρχουν διαπαραταξιακά...
''Δεν είναι, πάλι, τυχαίο ότι ο... homo neoliberalis μόχθησε να προσδώσει ιστορικό κύρος στις ολιγαρχικές αναβιώσεις και τις ακροδεξιές διαμεσολαβήσεις της αντιδημοκρατικής του εμβάθυνσης. Λ.χ., στην Γερμανία, η περί τον Rainer Zittelmann ομάδα βρήκε στον Χίτλερ έναν «εκσυγχρονιστή», του οποίου ο εκσυγχρονισμός εγκαθίδρυσε μια «μεταπολιτική κοινωνία». Ήταν περίπου την ίδια εποχή που ο Alain Minc δήλωνε: «Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να καταρρεύσει, είναι η φυσική κατάσταση της κοινωνίας. Η δημοκρατία δεν είναι φυσική κατάσταση της κοινωνίας. Η αγορά είναι». Στα καθ’ ημάς, ο Στάμος Ζούλας θα το διατύπωνε ως εξής: «Το Σύνταγμα αναγνωρίζει τη “λαϊκή κυριαρχία”. Αυτή, όμως, είναι παντελώς ασύμβατη, αλλά και ιδιαίτερα επικίνδυνη, όταν ταυτίζεται με τη λαϊκή ανευθυνότητα». Ή όπως θα το έθετε επιγραμματικότερα ο Στ. Κασιμάτης, «οφείλουμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στην Χρυσή Αυγή».
Η χειραγώγηση σημείων και συμβόλων όπως και η εξουθένωση των εννοιών από τον homo neoliberalis επιβεβαιώνουν πλήρως αυτό που είχε γράψει ο Αντόρνο: «Ταίριαζε πάντα στα σχέδια των κρατούντων όταν η κατάντια των μαζών λόγω του ρόλου που επιφυλάσσουν οι ίδιοι σε αυτές χρεωνόταν στον λογαριασμό των ίδιων των μαζών». Διότι τα ασφυκτικά προτάγματα του homo neoliberalis είναι πολύ χειρότερα από ένα «preaching to the saved».
http://rednotebook.gr/details.php?id=9902  (πηγή)