Πηγή:Anastasios Michalaros
Σαν να το έγραψε η ίδια η Δήμαρχος Σαλαμίνας.Έχει ακριβώς,μα ακριβώς τις ίδιες απόψεις.
Το σπίτι μας είναι το ιερό μας καταφύγιο. Είναι ησυχαστήριο, είναι το μέρος που αισθανόμαστε ασφαλείς, που μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα. Όμορφη εικόνα.
Τι βρίσκεται, όμως πέρα από τους τοίχους του σπιτιού μας; Ένας μεγαλύτερος χώρος που φιλοξενεί όλα αυτά που αγαπάμε και ονομάζουμε σπίτι μας; Μήπως ο δήμος που ζούμε; Το μεγάλο μας σπίτι.Σαν να το έγραψε η ίδια η Δήμαρχος Σαλαμίνας.Έχει ακριβώς,μα ακριβώς τις ίδιες απόψεις.
Ας δούμε όμως μερικά γεγονότα και δεδομένα :
- Όπως κάθε σπίτι ο Δήμος, χρειάζεται έσοδα, γιατί τίποτα δεν είναι τσάμπα σήμερα εκτός ενδεχομένως από την δική μας εθελοντική πρωτοβουλία και συμμετοχή.
- Δεν υπήρχαν κι ούτε υπάρχουν εύκολες και ανώδυνες λύσεις που να αρέσουν, να βολεύουν ή να ικανοποιούν όλους. Τίποτα δεν λύνεται εύκολα και γρήγορα μέσα στην Ελλάδα της κρίσης αλλά και πριν.
- Κανένας δήμαρχος δεν μπορεί από μόνος του να κάνει τίποτα ουσιαστικό, δραστικό και μακροπρόθεσμο. Ο δήμαρχος δεν είναι για να φορτώνουμε τις ευθύνες μας, την απουσία μας, την αδιαφορία μας για τον Δήμο μας, δεν είναι μάγος, ούτε ταχυδακτυλουργός.
- Αν δεν θέλουμε εμείς ως σύνολο κάτι καλύτερο για τον Δήμο μας, τότε πολύ απλά δεν θα γίνει. Αν δεν θέλουμε πραγματικά κάτι περισσότερο, κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο, κάτι πιο σύγχρονο, δεν θα γίνει από μόνο του. Πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε για τον Δήμο μας, τι θέλουμε από τον Δήμο μας και πως θα συμβάλλουμε στο να το πετύχουμε μαζί με τον Δήμο μας. Θέλουμε να προχωρήσει, να αλλάξει και να βελτιωθεί; Αν όχι, απλά δεν θα συμβεί και σε αυτή την περίπτωση δεν έχουμε κανέναν λόγο να γκρινιάζουμε και να διαμαρτυρόμαστε για οτιδήποτε.
- Η αξιοποίηση κάθε έμψυχου και υλικού στοιχείου του Δήμου, ώστε να διατηρείται και να βελτιώνεται μια σταθερή ροή εσόδων είναι ζωτικής σημασίας. Όπως καμία δουλειά δεν είναι ντροπή που λέει ο λαός μας, έτσι και καμία ιδέα δεν περισσεύει στην αναζήτηση εσόδων.
- Η εποχή που ζούμε φέρνει πολλά εμπόδια και προβλήματα, αλλά και πολλές ευκαιρίες και δυνατότητες. Αρκεί να το δούμε. Τεχνολογίες, εργαλεία, γνώσεις, πληροφορία και κυρίως νέοι άνθρωποι. Αρκεί να τα χρησιμοποιήσουμε, να τους στηρίξουμε, να τους εμπιστευτούμε και να κάνουμε στην άκρη να τους δώσουμε χώρο και χρόνο να κάνουν δουλειά. Να καταλάβουμε ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν μας ανήκει (δεν γίνεται άλλωστε να μας ανήκει) και πως μόνο όταν δίνουμε στους επόμενους τις ευκαιρίες που δεν είχαμε εμείς, μπορούμε να έχουμε ισορροπία γενικότερα. Μόνο καλό μπορεί να βγει από αυτό.
- Τι έσοδα και τι ανταποδοτικά μπορεί να έχει όφελος ο Δήμος μας; Μαρίνες και πολλαπλά οφέλη από την λειτουργία τους, αξιοποίηση τουριστικού χαρακτήρα της Ναυμαχίας, συμμετοχή σε ότι υπάρχει διαθέσιμο για εφαρμογή προγραμμάτων περιβαλλοντολογικού, τουριστικού, πολιτιστικού, διαχείρισης απορριμμάτων, λειτουργία και συνεκμετάλλευση οργανωμένων παραλιών, λαογραφία και γειτονιές, τοπική αγορά και τοπικά προϊόντα, νεολαία δημιουργίας, αθλητισμού, επιτευγμάτων, καινοτομίας, πολιτισμού, νέων επιχειρήσεων και ιδεών και άλλα πολλά που μπορούμε να μαζέψουμε σε μια ανοιχτή διαδικασία συλλογής ιδεών ανιδιοτελώς αλλά και «κλέβοντας» ιδέες από άλλους πετυχημένους δήμους όπως π.χ Αλίμου, Παλαιού Φαλήρου, Γλυφάδας, Αίγινας, Σπετσών, Ύδρας κ.λπ. Πολλά μπορούν να γίνουν και ειδικά όταν τα περισσότερα από αυτά δεν υπάρχουν καν σαν υποδομές. Στο χέρι μας είναι.
- Ανοιχτά ή και online αν είναι δυνατόν δημοτικά συμβούλια, προσβάσιμες διαφανείς διαδικασίες τύπου Διαύγειας αλλά πιο κοντά, εύκολα και πρακτικά, διαδικτυακοί χώροι κατάθεσης, συλλογή αξιολόγησης ιδεών και απόψεων, προτάσεις, συνεργασίες όλα διαθέσιμα προς παρακολούθηση, ενημέρωση, ανοιχτό διάλογο. Παράλληλα, ενημερωτικά newsletters κάθε 15 ημέρες με τις ενέργειες που έχουν γίνει που προγραμματίζονται να γίνουν ώστε να υπάρχει και καταγραφή για αρχειακούς λόγους αλλά και έγκαιρη ενημέρωση για να μπορεί όποιος θέλει να συμμετέχει και να βοηθήσει. Ουτοπικό; Έλα όμως που δεν γίνεται αλλιώς.
- Αν όλα τα παραπάνω, αφετηρία μιας ξεκάθαρης ανοιχτής κουβέντας, τα θεωρούμε αδύνατα, δύσκολα, απίθανα, δεν υπάρχουν, δεν γίνονται ή είναι πανάκριβα, τότε μάλλον ψάχνουμε δικαιολογίες για να στηρίξουμε τι δεν θέλουμε περισσότερο από το τι θέλουμε να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε. Ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να δώσουμε άλλοθι στην μη συμμετοχή και αδιαφορία μας, παρά στην δουλειά και στην προσπάθεια για κάτι καλύτερο.
- Δεν υπάρχουν ξένοι και ντόπιοι. Υπάρχουν άνθρωποι, με χαρακτήρα και προσωπικότητα που επέλεξαν να ζήσουν στον ίδιο χώρο ο καθένας για τους δικούς του λόγους που μπορεί όμως να είναι και κοινοί λόγοι, αλλά δεν το γνωρίζουμε γιατί δεν επικοινωνούμε. Δεν υπάρχουν ξένοι και ντόπιοι σε μια περιοχή με αποστάσεις από 800 μέτρα έως και 3 χιλιόμετρα maximum απόσταση από την υπόλοιπη Αττική, μια απόσταση που απλώς περιμένει καρτερικά με κάποιο τρόπο να γεφυρωθεί και αργά ή γρήγορα θα γίνει. Είτε με φυσικό, είτε με ακόμα πιο ουσιαστικό τρόπο, μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων, απόψεων και ιδεών. Εκεί που συναντιόμαστε και μπορούμε να μιλάμε ανοιχτά και δημιουργικά, είναι που μπορούμε να λέμε σπίτι μας.
- Ότι μένει στάσιμο, χάνεται, βαλτώνει, το καταπίνει η φύση και οι νόμοι της ως ακίνητο, χωρίς πνοή και ζωή. Ότι μένει στάσιμο δεν παίρνει οξυγόνο αρρωσταίνει και ο χρόνος δουλεύει ανάποδα.
- Σε κάθε προσπάθεια (υπό την προϋπόθεση ότι θέλουμε να προσπαθήσουμε) υπάρχει μια περίοδος που δεν κερδίζουμε, δεν έχουμε οφέλη, μόνο δίνουμε και δουλεύουμε. Αυτό κυρίως γιατί λείπουν βασικές υποδομές και συστήματα που αποτελούν την βάση, που πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι, σε κάθε δήμο, ώστε να μπορούμε από κάπου να ξεκινήσουμε. Σε αυτή την περίοδο δεν υπάρχουν κέρδη-έσοδα ή τουλάχιστον μεγάλα κέρδη-έσοδα. Μελετημένα και με σχέδιο, πρέπει να παραδοθούν για ένα συμφωνημένο προγραμματισμένο διάστημα, μέρος ή κομμάτια ή σημεία ή λειτουργίες ή χρήσεις ή δραστηριότητες κ.λπ σε συνεργάτες που μπορούν να βοηθήσουν να στήσουμε αυτή την υποδομή που θα μας μείνει για την συνέχεια. Αν δεν μπορούμε να το κάνω μόνοι μας τότε ναι να προχωρήσουμε σε συνεργασίες. Αλλιώς θα μείνουμε να συζητάμε εμπόδια και δυσκολίες και το παρελθόν Έχουμε χρέος προς τους εαυτούς μας, προς το μέρος που μας φιλοξενεί και λέμε σπίτι μας αλλά κυρίως προς τις επόμενες γενιές (τα παιδιά μας) να χρησιμοποιήσουμε- αξιοποιήσουμε- αναπτύξουμε- δημιουργήσουμε- στηρίξουμε- ανακαλύψουμε- διαμορφώσουμε μελετημένα, όλες τις σχέσεις, γνωριμίες, δυνατότητες, ιδέες, σκέψεις και εργαλεία, ώστε να πετύχουμε υποδομές, οργάνωση, δημιουργία, ανάπτυξη και κυρίως βελτίωση και εκσυγχρονισμό. Για να μπορέσουμε να κάνουμε όλα εκείνα που θα κάνουν το σπίτι μας καλύτερο, πιο φιλόξενο, πιο ευκολοδιαχειρίσιμο, πιο ποιοτικό για μένα και τα παιδιά μας αλλά και όλους τους φίλους γνωστούς και συγγενείς που με χαρά μπορεί να φιλοξενήσουμε για λίγο ή περισσότερο.
- Τέλος, όλα τα παραπάνω, δεν είναι σκέψεις μέσα από το κεφάλι ενός δημάρχου ενδεχομένως ή κάποιου «ξένου» ή κάποιου επιχειρηματία. Είναι συμβολικές αλλά και πραγματικές σκέψεις του κάθε απλού πολίτη, δημότη που θέλει να φτιάξει το σπίτι του. Που ξέρει και καταλαβαίνει ότι όλα αυτά τα κενά και τα ελλείμματα επηρεάζουν και τους 4 τοίχους του, ασχέτως πόσο μεγάλοι, ψηλοί, ακριβοί και προστατευμένοι είναι. Είναι σκέψεις που κάνω όταν θέλω πραγματικά να βρω τρόπους να αλλάξω και να προχωρήσω περισσότερο από το να βρω κι άλλες δικαιολογίες για να συνεχίζω την πορεία προς τα πίσω. Ο Δήμος που επιλέγει κανείς να μείνει και να ζει, είναι και σπίτι του, άρα και ευθύνη του. Δεν μπορεί τίποτα να αλλάξει αν δεν το θέλουμε και αν δεν συμμετέχουμε συνολικά στην αλλαγή και στην βελτίωση αυτή. Οι εποχές των θαυμάτων και των παχιών αγελάδων είναι ένα μακρινό και τελειωμένο παρελθόν. Αν θέλω πραγματικά κάτι καλύτερο για τον δήμο μου, εκτός της ενεργούς συμμετοχής μου που είναι και το πιο σημαντικό, σοβαρό και υπεύθυνο ως στάση, προτιμώ να δώσω την ψήφο μου σε κάποιον ο οποίος δεν θα μου υποσχεθεί τίποτα, θα μου πει ανοιχτά και υπεύθυνα την αλήθεια για την τρέχουσα κατάσταση, δεν θα μου χαϊδέψει τα αυτιά, δεν θα κάνει show και φωνές. Εκείνον που θα είναι ήσυχος και ήρεμος οργανωμένος στον λόγο και στα έργα του, εκείνον που δεν θα ασχολείται με το τι φαίνεται αλλά με το τι υπάρχει, που δεν θα μου πει αυτά που θέλω να ακούσω αλλά όσα πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί.
* Ο Κώστας Μπόρσης είναι herbalist/σύμβουλος συμπληρωμάτων διατροφής. - Αναρτήθηκε από freethinkingisland
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου