Ο σπουδαίος συνθέτης, πολιτικός και συγγραφέας, από τις σημαντικότερες και πιο πολυσυζητημένες προσωπικότητες της νεώτερης Ελλάδας γεννήθηκε σαν σήμερα … το 1925 στη Χίο από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα.
Οι γονείς του συναντήθηκαν στην Μικρά Ασία, λίγο πριν από την Μικρασιατική Καταστροφή. Τα παιδικά του χρόνια ο Μίκης Θεοδωράκης τα πέρασε σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας όπως στη Μυτιλήνη, Γιάννενα, Κεφαλλονιά, Πύργο Ηλείας, Πάτρα και κυρίως στην Τρίπολη Αρκαδίας, λόγω των συχνών μεταθέσεων του δημοσίου υπαλλήλου πατέρα του. Στη μεγάλη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά από τους Ιταλούς και βασανίζεται. Σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. από όπου αποφοιτεί το 1950 με δίπλωμα στην αρμονία.
Την περίοδο του εμφυλίου συλλαμβάνεται λόγω των προοδευτικών του ιδεών και στέλνεται εξορία στην αρχή στην Ικαρία και στη συνέχεια στο επονομαζόμενο στρατόπεδο θανάτου, τη Μακρόνησο.
Το 1953 νυμφεύται τη γιατρό Μυρτώ Αλτίνογλου (το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τον Γιώργο και τη Μαργαρίτα) και το 1954 μεταβαίνει με υποτροφία στο Παρίσι οπου δραστηριοποιείται στο χώρο της ευρωπαικής μουσικής και παραμένει έως το 1960.
Το 1960, ο Μίκης Θεοδωράκης επιστρέφει στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά αρχίζει και, σχεδόν, τελειώνει το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη. Επίσης γράφει τη μουσική για τα «Αρχιπέλαγος», «Πολιτεία Α’ και Β’», «Μαουτχάουζεν», «Επιφάνεια», σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη , καθώς και για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Ζορμπάς» (1964).
Την 21η Απριλίου του 1967 περνά στην παρανομία και απευθύνει την πρώτη έκκληση για αντίσταση κατά της Δικτατορίας στις 23 Απριλίου. Τον Μάιο του 1967 ιδρύει μαζί με άλλους την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της Δικτατορίας, το ΠΑΜ και εκλέγεται πρόεδρός του. Συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967. Ακολουθεί η φυλάκισή του στην οδό Μπουμπουλίνας, η απομόνωση, οι φυλακές Αβέρωφ, η μεγάλη απεργία πείνας, το νοσοκομείο, η αποφυλάκιση και ο κατ’ οίκον περιορισμός, η εκτόπιση με την οικογένειά του στη Ζάτουνα Αρκαδίας, και τέλος το στρατόπεδο Ωρωπού. Όλο αυτό το διάστημα συνθέτει συνεχώς.
Το 1972 επισκέπτεται το Ισραήλ για συναυλίες και μεταφέρει μήνυμα του τότε αντιπροέδρου της ισραηλινής κυβέρνησης Αλόν στον Γιάσερ Αραφάτ, παίζοντας από τότε πολλές φορές τον άτυπο πρεσβευτή μεταξύ των δύο πλευρών.
Το 1974 με την πτώση της Δικτατορίας γυρίζει στην Ελλάδα. Δίνει πολλές συναυλίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη.
Δύο φορές, το 1981 και το 1985 εκλέγεται βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Βʹ Πειραιά με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Το 1990, με τη διάσπαση του ΚΚΕ, εκλέγεται ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία και διατελεί υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου και Επικρατείας για περίπου 2,5 χρόνια.
Παράλληλα, αναπτύσσει έντονη πολιτική δράση στο εξωτερικο. Το 1986 δημιουργεί επιτροπή ελληνοτουρκικής φιλίας στην Ελλάδα με πρόεδρο τον ίδιο και στην Τουρκία με τη συμμετοχή γνωστών πνευματικών ανθρώπων όπως ο Αζίζ Νεσίν, ο Γιασάρ Κεμάλ και ο Ζυλφύ Λιβανελί. Το 1990 δίνει 36 συναυλίες σ’ όλη την Ευρώπη υπό την αιγίδα της Διεθνούς Αμνηστίας. Παράλληλα παίρνει δυναμικά θέση σε όλα τα σημαντικά γεγονότα της εποχής (ελληνοτουρκική φιλία, σεισμοί, βομβαρδισμοί στην Γιουγκοσλαβία, Υπόθεση Οτσαλάν, πόλεμος στο Αφγανιστάν, πόλεμος στο Ιράκ κτλ.).
Στην 60χρονη καριέρα του, ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε όλα τα είδη της μουσικής: όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, ορατόρια, μπαλέτα, χορωδιακή εκκλησιαστική μουσική, μουσική για αρχαίο δράμα, για θέατρο, για κινηματογράφο, έντεχνο λαϊκό τραγούδι, λαϊκά ορατόρια, μετασυμφωνικά έργα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου