Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, παραθέτω κάποιες σκέψεις μου σχετικά με το ζήτημα των αδέσποτων στη Σαλαμίνα στο παρακάτω άρθρο."Η συνύπαρξη ανθρώπων και ζώων κρίνεται απαραίτητη, όπως και η οικολογική μας συνείδηση και παιδεία, γενικότερα."
Όντας μόνιμος κάτοικος του νησιού και ευρισκόμενος καθημερινά στους δρόμους της Σαλαμίνας παρατηρώ ένα δυσάρεστο φαινόμενο. Όχι μόνον εγώ, αλλά και οποιοσδήποτε ζει εδώ, είναι απίθανο να μην έχει παρατηρήσει το μεγάλο αριθμό αδέσποτων ζώων που κατακλύζουν το νησί. Αν ισχύουν τα λόγια του Μαχάτμα Γκάντι ότι «ο πολιτισμός ενός λαού φαίνεται από τη συμπεριφορά του στα ζώα», τότε είναι βέβαιο πως είμαστε απολίτιστοι. Η σκέψη μου αφορά δυο σκέλη και συγκεκριμένα σχετίζεται από τη μία με την υγεία, περίθαλψη και φροντίδα τόσο των ίδιων των ζώων και συγχρόνως τη σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων.
Όπως προανέφερα ο αριθμός των αδέσποτων ζώων είναι εξαιρετικά μεγάλος κάτι το οποίο δεν χρειάζεται στατιστική απόδειξη, αλλά γίνεται ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Μια βόλτα στην παραλία της Σαλαμίνας, στο Βουρκάρι, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως Σελήνια και αλλού, μπορεί να μας πείσει για του λόγου το αληθές. Βέβαια, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν δεν είναι οι καλύτερες, εννοώντας τόσο τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντί τους, αλλά και το γεγονός ότι δυστυχώς δεν υπάρχει καμία πρόληψη, ή ακόμα κι αν υπάρχει δεν είναι επαρκής. Είναι λυπηρό τόσα ζώα να περιφέρονται απροστάτευτα και χωρίς κανένα ενδιαφέρον από τη μεριά των κατοίκων. Ωστόσο, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στις λίγες, αλλά αξιέπαινες εθελοντικές προσπάθειες των πολιτών, οι οποίοι προσφέρουν σημαντικό έργο. Μια θετική προοπτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος αποτελεί η νομοθεσία για τα ζώα και ειδικότερα ο Νόμος 4093/2012. Ωστόσο, ένας νόμος από μόνος του δεν αρκεί, καθώς το ζήτημα αυτό είναι πρωτίστως θέμα παιδείας. Παράδειγμα προς μίμηση για αυτή την κατεύθυνση, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει ο Δήμος Αγίου Δημητρίου. Ύστερα από μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο, πληροφορήθηκα ότι στον εν λόγω Δήμο, η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση ξεκινά από τα σχολεία, στα οποία γίνονται εκστρατείες σχετικές με το θέμα της προστασίας των ζώων, αλλά και της οικολογικής συνείδησης γενικότερα. Εκτός του Αγίου Δημητρίου και ο Δήμος Παλλήνης από το 2008, έχει δημιουργήσει ειδικό τμήμα με αρμοδιότητα την προστασία των αδέσποτων ζώων και σε συνεργασία με το Δήμο Κορωπίου και τη φιλοζωική εταιρεία παρέχεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εδώ, λοιπόν, το ερώτημα που τίθεται, είναι «γιατί όχι και ο Δήμος Σαλαμίνας;». Παράλληλα, διαπίστωσα ότι στο νησί μας οι ταϊστρες που υπάρχουν δυστυχώς αποτελούν τασάκια για τους καπνιστές και αντί για φαγητό έχουν γόπες και αποτσίγαρα. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει την ελλιπή παιδεία που έχουμε όλοι μας.
Ένας δεύτερο σημείο άξιο αναφοράς είναι και σωματική ακεραιότητα των κατοίκων. Τα πολλά ζώα που περιφέρονται είναι λογικό να μην χαίρουν άκρας υγείας, ενώ δεν είναι λίγες οι αναφορές περιστατικών κατά των οποίων αδέσποτα σκυλιά επιτίθενται σε αμέριμνους πολίτες. Πριν λίγες μέρες, ειδικότερα, κάποιος άνθρωπος ενώ έτρεχε στο δάσος της Φανερωμένης δέχτηκε την επίθεση μιας αγέλης και μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας. Τροφή για προβληματισμό και ευαισθητοποίηση, λοιπόν, πρέπει να αποτελούν αυτά τα περιστατικά. Έτσι, η μέριμνα για τα αδέσποτα θα βελτιώσει όχι μόνο τη δική τους ζωή, αλλά και τη δική μας. Τα ζώα δεν θα αποτελούν, πλέον, φόβητρο, αλλά αφορμή για αμεσότερη επαφή μαζί τους, με ο,τι θετικές επιδράσεις συνεπάγεται αυτή η εξέλιξη, καθώς είναι γνωστή η θετική τους επιρροή στον άνθρωπο.
Η συνύπαρξη ανθρώπων και ζώων κρίνεται απαραίτητη, όπως και η οικολογική μας συνείδηση και παιδεία, γενικότερα. Το ίδιο αναγκαία είναι και η παρέμβαση των αρμόδιων φορέων οι οποίοι με τα κατάλληλα «εργαλεία» θα καταφέρουν να επουλώσουν αυτή την πληγή. Άλλωστε, αν δεν σεβαστούμε το περιβάλλον, δε θα μας σεβαστεί ούτε και αυτό.
*Ο Λάμπρος Καπαραλιώτης είναι φιλόλογος.
freethinkingisland.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου