Αναρτήθηκε από freethinkingisland
Τον τελευταιο καιρο η χώρα μας περνά τις χειρότερες στιγμές βιώνοντας έντονα το αίσθημα της χρεοκοπίας και της αθλιότητας που θα ακολουθούσε.
Μένουμε ή φεύγουμε απο την Ευρώπη;
Ιδού η απορία.
Τα social media πνίγηκαν από το δημοψήφισμα όπου καθένας υποστήριζε την επιλογή του κάνοντας επίθεση στην επιλογή του άλλου χωρίς να σκεφτεί ότι με αυτή την κίνηση υποβαθμίζει την έννοια της δημοκρατίας, τη δημοκρατία που η χώρα μας έφερε στο φως!
Οι Έλληνες έκαναν χρήση μέχρι και πολιτικού εθνικισμού ζητώντας άμεση συμφωνία δίχως κόπο, δίχως βάσανα. Υπερίσχυσε το ΟΧΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα με την έννοια την μη αποδοχή άλλων σκληρών μέτρων, ξεχνώντας όμως ότι το ΟΧΙ του Μεταξά τάραξε για χρόνια τη ζωή των Ελλήνων! Οι πρόγονοι μας στάθηκαν μπροστά στον εχθρό πρόσωπο κατά πρόσωπο λέγοντας ΟΧΙ αλλά ήταν άξιοι να σταθούν στα δύσκολα με το κεφάλι ψηλά ενωμένοι και όχι διχασμένοι. Πόλεμοι, φτώχεια, πείνα, αποδεκατισμοί αλλά ομόνοια εντός των εθνικών συνόρων.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η γενναιότητα απαιτεί θυσίες και ότι δεν υφίσταται οικονομική βοήθεια χωρίς δυσκολίες, όμως μόνο οικονομική εξαθλίωση ενάντια στη χώρα μας και όχι πολιτισμική. Οι δανειστές δίνουν αλλά παίρνουν από εμάς περισσότερα, απαιτώντας την υποδούλωση μας κάτι που είχαν πετύχει τα τελευταία 5 χρόνια.
Η Ευρώπη χρειάζεται την Ελλάδα όπως και η Ελλάδα χρειάζεται την Ευρώπη. Άρα, εκτός από μια συμφωνία οικονομικού περιεχομένου χρειάζεται και μια συμφωνία αλληλοσεβασμού.
Τελειώνοντας, θα παραθέσω ένα στίχο του ποιητή Γιάννη Ρίτσου:
Ετούτος εδώ ο λαός, δε γονατίζει, παρά μονάχα μπροστά στις νεκρούς του.
*Η Δέσποινα Πάνου είναι φοιτήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου