Με αφορμή το επικείμενο «άτυπο» Δημοψήφισμα της Κυριακής 20 Μαρτίου 2016, γράφονται αυτές οι γραμμές με σκοπό, να πληροφορήσουν, να προβληματίσουν και να ενεργοποιήσουν τους Δημότες και γενικότερα τους κατοίκους του νησιού μας, για το τι ακριβώς διακυβεύεται με την κατασκευή της υποθαλάσσιας αυτής σήραγγας μεταξύ Περάματος και Σαλαμίνας.
Είναι γνωστό ότι, η Σαλαμίνα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της γειτνίασής της με το Λεκανοπέδιο της Αττικής, εποικήθηκε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, από χιλιάδες ανθρώπους και υπέστη ένα πλήθος Περιβαλλοντικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών παρεμβάσεων, που υποβάθμισαν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής του νησιού.
Η κατάτμηση της γης σε μικρές ιδιοκτησίες, η αυθαίρετη δόμηση, η έλλειψη κοινωνικών υποδομών, η απουσία Γεν. Πολεοδομικού Σχεδιασμού, έχουν προκαλέσει για τους 40.000 μόνιμους κάτοικους και τους 250.000 παραθεριστές, μία δύσκολα διαχειρίσιμη κατάσταση.
Όμως, παρ’ όλα τα πλήγματα και τις αλλοιώσεις που έχει δεχθεί, η Σαλαμίνα, ακόμα και σήμερα, διατηρεί πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τους απέναντι Δήμους της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά.
Είναι βέβαιο όμως ότι, αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα με την κατασκευή αυτής της υποθαλάσσιας σήραγγας θα χαθούν.
Πιστεύω, ότι με τη ζεύξη θα προκληθούν περισσότερα προβλήματα απ’ αυτά που μας υπόσχονται ότι θα λυθούν, δεδομένου ότι, υπάρχουν και « εναλλακτικές » προτάσεις που η υιοθέτησή τους αποκρούει το οποιοδήποτε επιχείρημα κατασκευής της.
Οι κυριότεροι λόγοι υλοποίησης της Ζεύξης, αλλά και ο αντίλογος αυτών, είναι οι εξής:
- Ο χρόνος μετακίνησης από και προς Σαλαμίνα, θα συντομευθεί.
Όμως, η κατακόρυφη αύξηση των πάσης φύσεως οχημάτων από τη μόνιμη εγκατάσταση χιλιάδων ανθρώπων καθώς αυτά των παρεπιδημούντων, θα αντισταθμίσει αν όχι, θα αυξήσει το χρόνο μετακίνησης, για πληρωμή διοδίων και διέλευση μέσω της Λεωφ. Σχιστού, όπως από το σχεδιασμό προβλέπεται.
- Θα μειωθεί το κόστος μετακίνησης και θ’ απαλλαγούμε από την εκμετάλλευση των Φερυμπωτατζήδων και των άλλων ιδιοκτητών των μικρών σκαφών.
Κανένας δεν υπόσχεται και καμία μελέτη δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Και εφ’ όσον το έργο θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο, ενδεχομένως να υπάρξει όχι μόνο μείωση, αλλά αύξηση του κόστους διέλευσης, όπως συνέβη και στη Γέφυρα Ρίο-Αντίρριο.
Όμως, ακόμα και με μειωμένο κόστος, αξίζει άραγε τον κόπο να θυσιάσουμε το νησί μας, μετατρέποντάς το σε μία αποκρουστική παραθαλάσσια τσιμεντούπολη με χιλιάδες κατοίκους, Πολυκατοικίες, Πολυκαταστήματα, αναρίθμητες διαφημιστικές πινακίδες, φώτα, φωνές, ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων, έντονα κυκλοφοριακά προβλήματα, οσμή καυσαερίων και έντονους θορύβους, σ’ ένα κατατεμαχισμένο και άναρχα δομημένο Περιβάλλον;
Πιστεύω πως όχι. Προέχει η « ποιότητα της ζωής μας ».
- Η ολοκλήρωση της Ζεύξης, θα αποτελέσει τον αναπτυξιακό μοχλό για την ανάπτυξη της Σαλαμίνας.
Όμως, τί είδους ανάπτυξη και για ποιούς; Η συγκέντρωση τόσο χιλιάδων ανθρώπων σ’ αυτή τη γωνιά της Αττικής γης, θα προσελκύσει το οικονομικό ενδιαφέρον μεγάλων επιχειρηματικών Ομίλων και επιχειρήσεων, οδηγώντας πολλές μικρές επιχειρήσεις και καταστήματα της Σαλαμίνας σε κλείσιμο.
Το παράδειγμα της τοπικής εταιρείας «ΚΑΝΑΚΗΣ Α.Ε », είναι χαρακτηριστικό.
Ακόμα, η αναμενόμενη μετεγκατάσταση πολλών Βιοτεχνικών μονάδων από την ήδη κορεσμένη και πυκνοδομημένη Δυτ. Αττική στο τόπο μας, θα επιτείνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα της « άναρχης » ανάπτυξης που επικρατεί στο νησί μας.
- Η αντιμετώπιση έκτακτων και σοβαρών περιστατικών υγείας καθώς και τροχαίων δυστυχημάτων, θα είναι ταχύτερη.
Όμως, εάν ακόμα και με τη Ζεύξη η αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών μπορεί να επιτευχθεί ταχύτερα, εν τούτοις, η εξοικονόμηση του χρόνου του διάπλου (15΄-20΄), δεν μας ικανοποιεί.
Γι’ αυτό θα πρέπει, εν ευθέτω χρόνο, να θέσουμε σαν στόχο η αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών να γίνεται εδώ στον τόπο μας, τη Σαλαμίνα, μειώνοντας αισθητά το χρόνο διακομιδής, σώζοντας ανθρώπινες ζωές.
- Από την πραγματοποίηση της Ζεύξης, θα υπάρξουν αντισταθμιστικά οφέλη.
Όλοι, από τον πιο ειδικό έως τον πιο άσχετο, εκτιμούν και πιστεύουν ότι, με την ολοκλήρωση της Ζεύξης θα υπάρξει πληθυσμιακή « έκρηξη » και άρα κυκλοφορία πολύ περισσότερων αυτοκινήτων στους δρόμους.
Και ως « λογικοί » άνθρωποι , τι ζητήσαμε από την Πολιτεία ως αντιστάθμισμα;
Τι άλλο, παρά τη διάνοιξη νέων περιφερειακών δρόμων, με σκοπό να χωρέσουν τα επιπλέον αυτοκίνητα.
Σαν Κοινωνία, ακολουθούμε κι’ εμείς τη γνωστή « συνταγή ».
Ανοίγουμε νέους δρόμους για να τους γεμίσουμε με αυτοκίνητα, κι’ όταν αυτοί δεν επαρκούν, ξανανοίγουμε κι’ άλλους( δρόμους ) για να τους ξαναγεμίσουμε (αυτ/τα)
Και ο κύκλος συνεχίζεται….
Τελειώνοντας, και με αφορμή το Δημοψήφισμα της Κυριακής, μας δόθηκε η ευκαιρία να ξαναδούμε πολλά από τα προβλήματα που απασχολούν το νησί μας και να προβάλλουμε κάποιες προτάσεις για τη λύση τους.
Προτάσεις « εναλλακτικές », που είναι οικονομικότερες, ρεαλιστικότερες, λειτουργικότερες, συμβατές με τη Φύση και το Περιβάλλον.
Και τέτοιες προτάσεις, σχετικά με τη Ζεύξη, είναι:
-Οι μετακινήσεις από και προς Σαλαμίνα, να πραγματοποιούνται με Μετρό ή Τράμ ( πρόβλεψη του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας ), διαμέσου μικρής διαμέτρου υποθαλάσσιας σήραγγας.
-Πλήρης αναδιάρθρωση και βελτίωση της λειτουργίας του ΚΤΕΛ Σαλαμίνας και μετατροπή του από Υπέρ-αστική σε Αστική συγκοινωνιακή γραμμή, με Κρατική επιχορήγηση ή Κρατική ιδιοκτησία.
-Άμεση καθιέρωση και από τις δύο Κοινοπραξίες και στις δύο γραμμές των Φέρυμπώουτ, εκπτωτικών καρτών για τους πεζούς και δωρεάν μετακινήσεις για τα ΑΜΕΑ, τους Στρατεύσιμους και τους Φοιτητές.
-Προσφυγή από το Δήμο Σαλαμίνας, το Εργ. Κέντρο, τον Ε/Β Σύλλογο και την Ο.Ε.Ε.Σ.Σ, στην Επιτροπή Τιμών και Εισοδημάτων ή όπου πρέπει, για επανέλεγχο της τιμολογιακής πολιτικής των Φέρυ-μπώουτ και των μικρότερων σκαφών.
Οι πάρα-πάνω προτάσεις είναι ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες και είναι εναρμονισμένες με τις υπάρχουσες Περιβαλλοντικές και Κοινωνικές ανάγκες.
Σε λίγες ημέρες ψηφίζουμε. Ψηφίζουμε για το μέλλον το δικό μας, αλλά και των παιδιών μας.
Με ευθύνη, νηφαλιότητα, σύνεση και λογική, επιλέγουμε η Σαλαμίνα να παραμείνει όσο το δυνατόν πιο φυσική, πιο όμορφη, πιο φωτεινή, πιο ανθρώπινη.
Να θυμίζει σ’ όλους μας τη Σαλαμίνα, όπως την ύμνησαν μεγάλοι Ποιητές και τη
ζωγράφισαν μεγάλοι Ζωγράφοι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου